Homeopathie is een zeer effectieve complementaire geneeswijze die onze eigen levenskracht aanzet om zelf, van de verstoring die ziekte heet, te herstellen.

Het ontstaan van homeopathie – De ontdekker van de klassieke homeopathie is Samuel Hahnemann (1755-1843). Hij was arts, chemicus en geïnteresseerd in de geschiedenis van de medische wetenschap.

Zo kwam Hahnemann het werk van de Schotse chemicus William Cullen onder ogen. Cullen beschreef de vergiftigingsverschijnselen van de Cinchona-boom. Van deze boom wordt kinine gemaakt, een stof die ook werd gebruikt als medicijn om Malaria te genezen. Hij was het niet eens met Cullen en nam zelf een dosis kinine. Kort erop ontwikkelde Hahnemann zelf malariasymptomen! Hij legde toen de link dat deze overeenkomst niet toevallig was en wellicht de reden waarom dit medicijn herstellende kracht bij Malaria-koorts geeft.

Door vele experimenten uit te voeren ontdekte hij dat een stof (mineraal, plant of dierlijk product) na inname bepaalde (vergiftigings-) verschijnselen teweeg kan brengen. Als een zieke mens kenmerken vertoont die lijken op diezelfde verschijnselen (zoals van bijv. Cinchona-boom) kan toediening van deze stof juist herstel geven. Deze stof werkt dan als prikkel voor een verstoorde vitaliteit van de mens. Hahnemann noemde het ‘Similia Similibus Curentur’ (“Het gelijke kan het gelijksoortige genezen”).

Een homeopathisch middel spreekt het natuurlijk herstelvermogen van de mens aan. Homeopathische middelen geven een energetische prikkel waardoor lichaam en geest worden aangespoord om de oorzaak van de klachten aan te pakken en zo weer in balans te komen. Hoe meer verdund en geschud, hoe meer verfijnd de energie van de substantie in het homeopathische middel terecht komt en ook hoe krachtiger de werking is in het menselijk organisme.

Als het lichaam een wezensvreemde stof niet afdoende kan afvoeren, heeft dit uitwerking op het organisme. Acute of chronische ziekten kunnen het gevolg zijn.
Om eventuele vergiftigingsverschijnselen te voorkomen worden homeopathische middelen niet in hun oorspronkelijke vorm toegediend. Denk bijvoorbeeld aan het middel Lachesis, dat gemaakt is uit slangengif. De middelen worden eerst meerdere malen verdund en krachtig geschud (potentiëren). Hiermee wordt de directe (giftige) werking van de stof ontkracht. Het op die manier verkregen middel is daarmee drager van de energie, die het herstel en reactievermogen van de mens direct tot werken aanzet.
Na oplossen, verdunnen en schudden blijft de kwaliteit van de stof behouden en werkt krachtiger op een meer verfijnd niveau door, nauw aansluitend bij het natuurlijk vermogen van de mens.

Ieder mens is een uniek wezen. Een verstoring in de energie, en daardoor ziekte, wordt door ieder mens anders ervaren. In de homeopathie gaat we er van uit dat een klacht een uitdrukking is van een verstoord evenwicht in de gezondheid van de mens. Ook in acute situaties. Om dit evenwicht te herstellen laten we door het homeopatische middel toe te dienen het lichaam weten hoe daar op gereageerd moet worden om beter te worden.
Het holistisch principe vinden we terug in alle situaties, chronisch zowel als acuut; dat wil zeggen dat de hele mens betrokken is bij het proces. Dus zowel de geest als het lichaam. Gaat bijvoorbeeld de verwonding van het ongeluk gepaard met een soort in shock of suffig afwezig zijn, of juist met een angstige rusteloosheid, dan kunnen die uitingsvormen van de schrik de keuze van het middel bepalen.
Om mensen effectief te kunnen begeleiden zijn duizenden stoffen grondig door homeopaten onderzocht op de verstoringen die ze teweeg kunnen brengen in de gezonde mens. Deze onderzoeken en de grote ervaring, opgedaan in het werken met patiënten, zijn uitgebreid opgetekend in de Materia Medica van de homeopathie.

Wat is gezondheid ?
De mens beschikt over een zelfregulerend herstelvermogen. Elke dag worden we bijna constant blootgesteld aan allerlei stimuli en biedt onze dynamiek genoeg mogelijkheden om daar goed op te reageren en het evenwicht te herstellen, zonder merkbare effecten.
Er is een zekere drempel in ieder individu: ons afweersysteem, dat de stimuli opvangt zonder dat er zichtbare veranderingen optreden. Het afweersysteem zorgt dat we niet bij iedere aanwezigheid van een virus ziek worden en in samenhang daarmee zorgt onze levenskracht ervoor dat we een bepaalde veerkracht ervaren als emotionele schokken ons ten deel vallen. In de homeopathie wordt deze levenskracht als de essentie van het leven gezien. Het is het vlak waarop zowel ziekte ontstaat als waaruit het verdedigingsmechanisme ontspringt.

Wat is ziekte ?
Ziekte is het niet-welbevinden van lichaam of geest.
Ziekte is het resultaat van een ziekmakende prikkel die aanhaakt op een aanwezige vatbaarheid. Deze uitlokkende oorzaak kan o.a. een micro-organisme zijn, een vreemde scheikundige stof, een emotionele schok, een medicament of een vaccinatie.
Er moet een vatbaarheid zijn om een bepaalde ziekte te kunnen krijgen. Deze vatbaarheid is een zwaktetoestand van het verdedigingsmechanisme waardoor een lagere gezondheidstoestand behouden blijft.

Als ons afweersysteem tekort schiet wordt ons verdedigingsmechanisme ingeschakeld en begint men symptomen te voelen op een of meerdere niveaus. Voordat die symptomen zich ontwikkelen is er een latente periode, een incubatie-tijd, waarin het lichaam probeert de effecten in de hand te houden. Afhankelijk van de omstandigheden kan deze periode uren (griep), dagen (bacteriële infecties), weken (hepatitis), of zelfs maanden duren (door een emotionele stress zes maanden later astma of zelfs nog later kanker ontwikkelen).
Op het moment van ziekte kan er op verschillende manieren hulp geboden worden. Als het verdedigingsmechanisme sterk genoeg is kan bijv. bij een stafylococcen infectie een antibioticum de koorts doen dalen en de hoest doen afnemen. Het evenwicht herstelt zich hierop en de veranderingen in vibratie worden gecorrigeerd. Als het verdedigingsmechanisme níet sterk genoeg is ontstaat er geen gezond evenwicht, maar komen er opnieuw symptomen en misschien complicaties op een dieper niveau van ziekte.

Voor wie is homeopathie?
Homeopathie is er voor iedereen van elke leeftijd. Zowel de zwangere vrouw, de pasgeborene, de middelbare man, de werkende vrouw of een kind van zeven kunnen voor hun klachten terecht bij een homeopaat. De sterkte van het homeopathisch middel wordt soms wel bepaald door de leeftijd. Als er weinig energie is, zoals soms bij ouderen, of de energie is om een andere reden heel kwetsbaar zoals bij baby’s, dan wordt het middel in een zachte potentie gegeven. Ook dieren kunnen met homeopathie begeleid worden. 

In welke gevallen kun je terecht bij een homeopaat ?
In feite kun je met al je geestelijke en lichamelijke klachten terecht bij een homeopaat. Voor eczeem, net zo goed als voor darmklachten, kanker, verstuikingen, depressiviteit, moeite met het opzetten van je bedrijf, angsten, overgangsklachten, gebrek aan energie, het maakt niet uit, je kunt altijd begeleid worden met homeopathie.

Immers, er wordt altijd een aanzet gezocht om het zelfherstellend vermogen van de patiënt te activeren.
Iedere homeopaat neemt ruim de tijd om zich te verbinden met uw levenswijze en zoekt een passend geneesmiddel dat gemakkelijk in te nemen is. Homeopathie werkt effectief en snel, het verbetert de afweer en geeft een duurzaam resultaat. Het is een goedkope geneeswijze waar zelfs overgeërfde verstoringen mee opgelost kunnen worden. En heeft geen enkele negatieve bijwerking.

Voorbeelden
Jan (7 jaar) heeft astma en puft om makkelijker te kunnen ademen. Zijn vader heeft het ook en zijn opa heeft voor het verwekken van het nageslacht tbc gehad. Dit zien we vaak in Nederland. Er is een tijd veel tb geweest en wat niet bekend is, is dat dat blijvende klachten aan het nageslacht kan geven. Jan is een onrustig kind wat heel boos kan zijn, moeilijk alleen kan spelen en niet goed kan inslapen. Hij is te wakker en te onrustig en gaat nog in zijn bed spelen. Dit laatste is vermoeiend voor de ouders die toch al hun handen vol hebben aan Jan want hij lijkt wel precies te weten hoe hij ze moet raken met zijn opmerkingen en is daar slim in voor zijn leeftijd.
Na Tuberculinum knapt niet alleen zijn astma op maar wordt Jan liever, rustiger, tevredener, kan beter spelen en gaat gewoon op tijd slapen.

Eva (4 jaar) durft niet naar de wc om te poepen. Maar niet poepen helpt ook niet. Ze wordt dan onrustig en bonkt met haar lichaam tegen de kussens van de bank. Ze is een intens meisje van vier jaar dat erg geraakt kan zijn door kleine attenties maar ook van kleine bedreigingen erg terugschrikt en soms niet naar school wil. Ze kan enerzijds heel lief zijn, bijvoorbeeld naar jongere kinderen, maar anderzijds ook wel een beetje gemeen. Zo kan ze het niet laat om de kat aan zijn staart te trekken en het lijkt alsof de ouders haar daar niet op kunnen aanspreken.
Na Medhorrhinum kan ze zonder angst naar de wc en het lijkt of haar pestgedrag vanzelf is verdwenen. Ook is ze minder overgevoelig voor gebeurtenissen in haar omgeving en vindt ze het leuker op school.

Willem (43 jaar) werkt en studeert. Hij kan zich moeilijk concentreren voor zijn studie. Hij woont samen en zijn relatie is nogal heftig zegt hij. ‘Ik pik niet dat mijn partner zich verstopt en niet verantwoordelijk wil zijn voor hoe het tussen ons gaat’. Hij kan flink ruzie maken en zich daarna terugtrekken op zijn studeerkamer maar zijn studie wil dan niet vlotten.
Na Sepia wordt hij gelijkmatiger van stemming, kan zich beter concentreren en heeft niet meer het gevoel dat zijn partner hem laat zitten in de relatie waardoor er ook geen conflicten meer zijn.

Eline is op vakantie als ze door een voedselvergiftiging aan de diarree raakt. Ze voelt zich slap en uitgeput. Ze is huilerig en wil niet alleen gelaten worden door haar man. Hij kan nauwelijks iets met de kinderen gaan doen. Na Pulsatilla knapt haar stemming snel op. ‘Laat mij maar even’ zegt ze tegen haar man en als hij ’s middags met de kinderen terug komt op de camping is haar diarree al een stuk verbeterd. De volgend dag draait ze gewoon weer mee met het gezin en kan ze weer van een lekkere vakantie genieten.